ما زیاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تا درخت دوستی کی بر دهد

حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفتگو آئین درویشی نبود

ور نه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما ندانستیم و صلح انگاشتیم

نکته ها رفت و شکایت کس ندید

جانب حرمت فرو نگذاشتیم

گلبن حسنت ز خود شد دلفریب

ما دم همت بر آن بگماشتیم

چون نهادی دل به مهر دیگران

ما امید از وصل تو برداشتیم

گفت خود دادی به ما دل حافظا

ما محصل بر کسی نگماشتیم

نظرات شما عزیزان:

so

ساعت11:42---25 دی 1389

قاصدک
شعر مرا از بر کن
برو آن گوشه باغ
سمت آن نرگس مست
و بخوان در گوشش و بگو باور کن یک نفر یاد تو را دمی از دل نبرد

ابجی کوچیکه

ساعت12:07---24 دی 1389

باز باران بارید خیس شد خاطره ها مرحبا بر دل ابری هوا هر کجا هستی باش اسمانت ابی و دلت از غصه ی دنیا خالی.

ابجی کوچیکه

ساعت20:19---22 دی 1389

سلام داداش مهربون.
خدا یا تو بیشتر از انی که به وصف ایی و من کمتر از انم که به حساب ایم اگر مرا نیامرزی از که طلب بخشش کنم و اگر دست های خالیم را با دستهای محبتت نگیری نزد چه کسی دستهای خاتلی دلم را بگشایم پس پروردگارم!!!مهربانترینم مرا بیامرز که مستحق رحمتم.

بیا سخاوت را از برف و باران بیاموزیم که بر سر فقیر و غنی و خوب و بد یکسان میبارد.
منتظر داداش و یادگاریش هستم.
خواهر کوچیکه رو فراموش نکنید به کلبه ام سر بزنید.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: