در تنهایی های دلم را وقتی باز می کنم جز رد پایی از نور نمی بینم ولی وجودش تسکینی برای خاموشی نا آرامی

هایم هست وقتی عزمم را برای رفتن جزم میکنم در کنار این رد پا حضور قدرتمندی حس می کنم حضوری که دلیلی

برای زنده ماندنم هست کسی که هیچ وقت تنهایم نگذاشت و در عبور بدترین لحظات دستانم را در دستانش فشرد و

نگذاشت سنگریزه ای مرا از رفتن باز دارد خدایا وقتی تو هستی چگونه می توانم تنهایی را حس کنم تو تنها یار تنهایی

منی و مرا محرمی برای دل

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: